Ujrzeć

Odbicie umykania światła 

ustami rysuje pejzaż czasu.

Zatrzymałam myśl wolnej swobody

ukryciem dreszczu śmiałych kolorów.

Życiem witalnych momentów

ciągłością czasu przestrzeni.

Wiruję przeplatając smugi

myśl czerpiąc wiedzą 

przyjemnych drwin.

Drugim Ja dając znak

rodząc owocu soczysty smak.

Warto było zrobić błąd

którego jeszcze nie było.

Ubieram słowa wartością

ukrytą prawdą życiem dekoruję teatr.

Warto  uśmiechem unieść balast

marzeniem które śpi Jak Ja.

Mistycyzm unoszenia wartości tworzenia.

Autorka Agnieszka Kolińska

Strumień

Spływa szczytem doliny 

dotyka dłoń.

Chłodna szklista odbija cień

widzę zimny blask.

Usiadłam myśląca pytam sens

inspiracja mówi idz.

Krok przodem ukradłam myśl?

JA?A którz tak myśli jak Ja?

 Lata myslenia pytania o sens

pustka Mnie ogarneła

Mijając czas.

Życiem spłoszonych chmur
paniką walki o Twój wzrok.
Lata mijają uczucie gaśnie 
kobiety nie próżnują.
Jasne walka piękną być .
A Ja duszę się nie słyszę Nic.
Czucie zamarło smuga tkwi
próżnia oddechu śpi.

ŻYCIE WSZYSTKIM JEST

Czy w pięknie można ujrzeć coś niewłasciwego?

Tylko ludzie nie mający wnętrza postrzegają wszystko w nie właściwy sposób.

DEKOLT

Koronaka odkrywa sen

melancholii Twej.

Przychylnością budzisz zew

namiętności dając sens.

Trapiąc myśli swe

unosisz wspomnienie te.

Ulotnej nuty dni

dawnej zabawnej kry.

Studząc płomień szelestu

mów,mów,mów szusując drogą Tą.

Żyzność dnia

Światłem wstajesz dziś

podmuchem unosisz pył.

Darem oblubienicy 

trącasz dzban.

Napełniany myślą słowa

wartości przepełnionej.

Widzisz starania dnia

żyznej ziemi dar.

Myślą dotykam pieśń

nutą przyjaznych fal.

Smukła wena to żart

przyjemna metafora dnia.

Patrz jakbyś widział 
pierwszy raz.

Szusowanie po dywanie

Spoglądam lustro

otaczam wzrokiem urok Swój.

Zastanawia Mnie 

co Ja robię tu?

Niechęć przeszywa myśli

nie tak miało być.

Dywan starością dzwoni wyleniały

lecz ważniejszy.

Pracuję nad jego doskonałością

I co?Prawie idealny.